A Hot Night with Mr. Bartender (Completed-Editing)

Chapter 10

Ayoko na!

Hanggang ngayon iniisip ko pa rin kung ano ang sasabihin ni Adam dahil parang napaka importante nun. Mamaya na kami magkikita at sobra sobra akong kinakabahan. Ghad!

Ilang sandali pa ay may na received akong text mula sa knya. He texted me na sa park daw kami magkikita, mabuti na lang at hindi kalyuan sa bahay ang tinutukoy niyang park.

Kanina pa ko nakabihis at hinihintay o na lang na sumapit ang alas syete, yun kasi ang napagkasunduan naming oras. When I glanced at my watch and when I saw that its already 6:45 in the evening, I just comb my hair and went out of my room.

Habang papalapit ako sa lugar kung saan kami magkikita ay palakas ng palakas ang kabog ng dibdib ko' Everything will be alright Ahmira' paulit ulit kung sabi sa sarili ko.

When I reach the place, si Adam agad ang hinanap ng mata ko. And he was there standing alone and waiting for me. Mabilis akong lumabas ng kotse pero Hindi niya pa rin ako nakikita dahil nakatalikod siya. Medyo madilim din dahil konting ilaw ang gumagana, ewan ko nga dahil usually sobrang liwanag ng lugar na to at maraming tao ang namasyal sa ganitong oras.

Dahan dahan akong lumapit sa kanya and I hug him from behind. Naramdaman kong nagulat siya pero di pa rin ako umalis sa posisyon na yun.

"I missed you Adam, I missed you so much" I said as my tears started to fell down from eyes.

Naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko at humarap sakin.

"Mabuti at nakarating ka" Walang emosyong sabi niya.

"Adam may problema ba? Wala naman di ba?" I asked while wiping my tears.

Hindi siya nakasagot sa tanong ko.

"Ano ba sagutin mo ko!" Medyo napalakas ang boses at bahagyang niyugog ang braso niya.

"Ahmira, ayoko na" He said coldly.

O.O

Biglang nanikip ang dibdib ko sa sinagot niya.

" A-anong ibig mong sabihin? Nagbibiro ka lang dibah?" Nag-unahang tumulo ang mga luha ko habang sinasabi yun sakanya.

"I'm serious" Doon na ko napahagulgol ng iyak. Bakit niya nakuhang maging okay habang sobra na kong nasasaktan

"Bakit mo ginagawa ..*sob*.to . If this.. is about ..*sob*..Bryan, sige hindi ko na siya kakausapin.*sob*..." Hindi na ko makapagsalita ng maayos dahil sa sobrang nahihirapan na kong makahinga.

"Stop crying, I hate seeing you like that" Sabi niya at sinubukan akong hawakan pero tinabig ko ang kamay niya. Halos maghalo na ang sipon at luha ko kaaiyak tapos yujn lang ang sasabihin niya?

"T*ANG *NA ADAM! ANO GUSTO MO TATAWA AKO!? BAKIT HAH! AYAW MO NA KASI MAY NAKITA KA NANG BAGO? SIGE MAGSAMA KAYO NG BABAE MO!" Tatalikuran ko na sana siya pero mabilis niyang nahawakan kamay ko.

"DAMMIT! WHAT ARE YOU TALKING ABOUT?, PWEDE BA PATAPUSIN MO MUNA 'KO!"

"ANO? KULANG PA BA TO SAYONG NAKIKITA MO, GUSTO MO TALAGA AKONG PATAYIN SA SAKIT"

"STUPID, I WANT TO STOP COURTING YOU BECAUSE I WANT YOU TO BE MY GIRLFRIEND, I WANT YOU TO BE MINE, MINE ALONE!"

O.O

"W--what did you say?" Nakatulalang tanong ko. Tama ba ang narinig ko?

"Kung ano ang narinig mo yun na yun" Lumapit siya sakin at hinawakan ang dalawang kamay ko.