The Revenge of the Moon Warrior ✔

Chapter 16

Kira's POV

Unti-unting minulat ko ang mga mata. Agad ako napatayo pero bigla sumakit ang buong katawan ko. Where am I? Hinawakan ko ang ulo ko at ngayon ko lang naalala kung ano nangyari.

"Shit!" Napatingin ako sa salamin and Nag iba ang suot ko.

Inihanda ko ang aking sarili and I saw a big throne in the front. Napatakbo ako ng may nakita ako labasan. Tumakbo at may sumulpot bigla sa harapan ko. He's very serious. Kumulo ang aking dugo at kinuyom ko ang kamao ko.

"Saan mo ako dinala?! damn I knew it you're the traitor..." sabi ko. Nasasaktan ako oo, napakasakit... halos lahat ng kilala ko at tinuring ko bilang pamilya ay niloko ako. What's the purpose of living? kung lolokohin rin pala ako ng mga mahal ko.

"Stay inside." malamig na sabi niya at hindi ako hinayaang lumabas. Nanatili ako nakatingin sa kaniya, nanghihina ako ayoko isipin na niloko niya rin ako.

"Y-you did this on purpose right? hindi mo naman ako lolokohin tulad ng iba diba? Ikaw lang ang nandiyan palagi para sa akin pero ngayon... b-bakit?" sabi ko at tumulo ang luha ko. Wala pa rin siya emosyon sa halip iniwas niya ang kaniyang tingin.

"Reid, tanggap naman kita eh pero sana wag naman ganito. A-alam mo naman na Ito ang isa sa m-mga kahinaan k-ko diba?" Parang ako bata na iyak ng iyak.

"Reid, bakit? may nagawa ba ako? bakit kailangan niyo palagi ako lokohin?" sabi ko. Hindi pa rin siya umiimik.

"Bakit?!" sigaw ko kaya napaatras siya dahil sa kapangyarihan na lumabas sa akin.

Napaluhod nalang ako. Gusto ko lang naman maging masaya tulad noon.

"Looks what we have here, Princess Kira of the Moon Vampire Warrior!" napatayo ako at tumingin sa likuran. Nakaupo ang lalaki sa trono niya at nakangisi saakin. He is a devil! He shouldn't be living in this world.

Sinamaan ko siya ng tingin.

"Sweetie, don't give me that stare. Kami lang ang makakatulong sa'yo tapos ganyan yung isusukli mo?" sabi nito.

"Tumahimik ka dahil wala kang alam." sabi ko.

"Hindi ka pa nagtataka kung bakit sila ay niloko ka? Think about that sweetie..." Hindi ko siya pinakinggan.

"I'm gonna kill you." nangangalaiting sabi ko.

"Oh no you won't do that, right Master Reid?" he really emphasized the word master.

"Kira my sweetie, may dahilan sila kaya kung bakit ka niloko even your lovely parents." bigla ako natauhan. Lumapit ako.

"What do you mean?" sabi ko at naiinis. Bigla siya sumulpot sa harapan ko at hinawakan ang mukha ko iniwas ko ito kaya napatawa ito.

"You're too beautiful, no wonder the prince of the vampires and the greatest master of the black blood fell in love with you." sabi niya. Sinamaan ko siya ng tingin at umatras. Kumabog ang dibdib ko.

"Shut the hell up." sabi ko. Tumawa naman ito.

"Let's go back to the topic, your parents wanted you to keep away from the Royal vampires because they're hiding something very very special from you." sabi niya.

"You are an extraordinary girl, sweetie. You have the greatest power to kill all of the breed in this world. You are the treasure that they've been hiding for a long time. It was once mine so I wanted it back. But I have a better idea, do you know what it is?"

Bumulong siya sa akin.

"I'm going to use you, your body, power and blood. I will use that treasure power from you and make it more powerful enough to kill vampires, witches and moon warriors." bigla ako kinabahan sabi niya.

"N-no! you can't do that!" sabi ko.

"Actually, I can." tinapik niya ang daliri niya at nakaramdam ako ng matinding hilo at panghihina.

I can feel my face and eyes changing. It's not blue, it's black and I can see the veins in my face and my blue hair changed to shiny black. Napapikit na lang ako sa sakit na nararamdaman ko sa loob ng sistema ko. 

"AHHH!" sigaw ko. The pain torturing me!

"All hail to our new Queen Kira of the Black blood!!"

As soon as he said that my eyes opened. My dark aura increasing from my body at wala na ako sa katinuan pero iisa lang ang nasa isip ko.

"What is our Queen going to do?" mapanlokong sabi niya. Ngumisi ako at humarap sa kaniya.

"Revenge and kill them all." 

---

Bea's POV

"Damn fuck!" puno ng pagmumura ni Ace.

"What are we gonna do now?!" sabi ko.

"Andrew, Jacob, Dylan, Jamea and the rest, invite the king and queen of the Moon Warriors, convince them to come here so we can make sure that they're really safe." sabi ni Ace. Mabilis naman sila tumango.

"Paano kami?" tanong ko.

"You, Blake, and Kevin prepare yourselves. We have to rescue her." tumango ako sa sinabi niya.

Kumilos na ang lahat kahit ang buong kaharian ay kumikilos na rin. Nasa room kami ng puno ng mga sandata.

Habang naghahanda para sa pagpunta bigla ako napahawak kay Blake sa gilid at bigla napayuko. Shit, it's coming again. Bigla ako napatingala and my eyes starting to change.

"Hey! what's happening? Is it the vision again? shit!" nanatili ako nakahawak sa kaniya. Hindi ko magawang sumagot. Its like a movie flashing in my mind.

It's Kira. I can see what's happening to her!

Bigla ako napasinghap at napapikit ang mga mata sabay ang pagluha sa aking mga mata. Muntik na ako napatumba mabuti na lang nasa likuran si Blake.

"Shh... it's alright babe calm down." pagkalma niya sa akin. Agad ko siya niyakap. Wala na ang kaibigan ko. They're monsters!

"What did you see?" tanong niya. Sakto ang pagpasok nila Ace sa room. Lumapit sila sa amin.

"What happened?" malamig na tanong ni Ace. Sinusubsub ko ang aking sarili ko kay Blake. Nanlamig ang mga kamay ko dahil sa nakita.

Parang bumaliktad pa ata ang sikmura ko. Siguro dahil nabigla ako sa sarili kong kapangyarihan.

"It's the vision thingy again huh?" tukso ni Ace. Sinamaan naman siya ng tingin ni Blake.

"Shut up, jerk..." sabi ni Blake.

"Whatever." sabi niya at may inayos sa gilid.

"Now, What is it?" tanong saakin niya saakin.

"W-wala na ang kaibigan ko Blake, they're monsters." sabi ko at napaiyak. Napatingin naman saamin si Ace.

"What did you say?" sabi nito.

"They turned Kira as one of them. I hate to say this but, she is not Kira that we used to know anymore." sabi ko. Lahat sila ay nagulat at maging si Ace din. Nagpalit ang mga mata nito and he gritted his teeth.

"No, that's not true." sabi nito at umalis. Napaiyak na lang ako.

Kung mahirap tanggapin para sa akin ang nangyari kay Kira, mas mahirap para kay Ace kaya naiintindihan ko siya.

"Hindi ko siya kayang kalabanin kung sakali, Blake." sabi ko.

"Stop saying that, ibabalik natin ang dating Kira." sabi niya.

Hintayin mo kami Kira. Ililigtas ka namin.

~~••~~