The Revenge of the Moon Warrior ✔

Chapter 1

KIRA'S POV

A years later...

"Hey, are you okay?" Tanong saakin ni Reid siya yung naging trainer ko at napapansin ko rin naman na nagiging improve rin ako sa pakipapaglaban.

"I'm fine." tumango nalang siya kinuha ko ang mga gamit ko para handang umalis.

"Where are you going couz?!" Sigaw ni Sarah na nag pupunas ng pawis.

"Somewhere in hell," ngising sabi ko habang nag lalakad palayo.

"What?! Stop joking around its not funny you know!" Sigaw niya kaya natawa ako ng mahina.

"UB." maiksing sabi ko at tumakbo ng mabilis gamit ng kapangyarihan ko napatigil ako sa isang malaking puno.

Umakyat ako at pinanood kung paano lumubog araw.

At hindi nag tagal pumunta ako agad sa pero bago tumuloy dun nag bihis ako. Black crop sando and black crop jacket and black jeans.

Sumakay ako sa motor ko at nakapunta agad ako sa UB. Ang UB ay Underground Base but its originally called MW Headquarters. Stand as Moon Warrior Headquarter. We called it UB because my Headquarter was located in Underground Basement.

Pinatayo ko ito gamit ng sarili kong kakayahan at parang pangalawang tahanan ko na ito. Its a place where agents works at kasama na ako doon.

Pag baba ko sa motor, marami ako nakitang naka kalat na mga tao wearing their black uniform. Ang iba ang uniform dito ako lang talaga nakakaiba sa kanila long back at mataas ng kwelyo, tsaka yung sa loob nila.

"There's the Death Warrior!"

"She's here!"

"She is so beautiful!"

"Still hot as hell,"

Napailing nalang ako sa mga bulungan at pumunta ako sa gitna.

"Go back to your work!" Malakas na sabi ko at natauhan naman sila.

Bago ako pumasok sa malaking pinto tumakbo agad yung dalawang P.A patuloy ako nag lalakad habang sila nakasunod.

"M'lady, We have a visitor and she introduced herself as one of your closest friends." Sabi nung isa.

"Yes,M'lady pinipilit niya ang sarili niya pumasok dito sa UB but we said we can't--"

"Her name," maiksing sabi ko habang patuloy nag lalakad.

"Brianna, M'lady..." Natigilan ako sa pag lalakad at mabilis ko siyang nilingon. Parang binuhasan ako ng malamig na tubig sa sinabi niya.

"What's her name again?"

"B-brianna" sabi nung isa.

What the hell is she doing here? Wala kami komunikasyon sa isa't isa sa loob ng maraming taon.

"Where is she?"

"She's here, M'lady." sabi nung isa at tinuro sa isang room.

Tumango nalang ako at nag buntong hininga ako bago binuksan ang pinto, nakita ko ang mga tagabantay ko dito sa UB parang pinipigilan siya.

"Let me go!" Sigaw niya sa mga ito nagulat ang mga tagabantay ng makita ako kaya agad sila yumuko tila nagulat si Bea kaya napalingon siya sa pwesto ko.

Tumango ako sa mga taga-bantay.

"You may leave." I said.

Tinitignan ko si Bea kita sa mga mata niya ang pag kagulat.

"So... Princess Brianna how are you?" kinuha yung baril sa table at pinunasan ito ng basahan. Nakangisi ako tumingin sa kaniya habang pinupunasan ang baril na hawak ko.

"Kira, is that you?" Tanong niya. Natawa nalang ako, malaki pa pinagbago ko?

"Of course, your one only best friend." diniinan ko ang best friend.

"You changed a lot." sabi niya at naka awang ang bibig na nakatingin sa akin.

Marami rin nag bago sa kanya mas umapaw ang kagandahan niya at tunay na isang prinsesa ang pormahan.

"Is that the reason why you came here?" ngising tanong ko at bahid sa boses ko ang galit.

"Kira, I know your plans! please don't do it." sincere niyang sabi saakin binaba ko yung baril at sumandal sa table tsakang takang tumingin sa kaniya.

"Really? you know all about my plans?" sabi ko.

"No, not all but I know what are you planning to do. Please stop it Kira, Hanggang maaga pa." seryosong sabi niya.

Sa loob ng mga taon na nakaramdam ng pag iisa, mga araw na kinakailangan ko ng kasama para pag sabihan ng problema ay wala sila. Tapos magpapakita sila para lang ihinto ang binabalak ko.

Isn't that unfair? I was alone, seeking for friends to help me, seeking for love and comfort. Sa loob ng ilang taon ay wala ako natanggap isa man lang sa mga iyan. Parang sila bula na nawala, parang ako bagay na ginamit at kapag nawala ang halaga itatapon na lang.

"I dont need your damn opinion, you may leave," sabi ko at tumalikod. Hindi nakakayanan ng emosyon ko ang mga naririnig ko. This is more worse than I expected.

"Why you have to do this?" Madamdamin niyang sabi kaya napahinto ako at humarap sa kaniya.

"Wala kang alam sa mga nangyari saakin. So don't act like you care. Just this once, Isipin ko naman ang pang-sarili ko." sabi ko at pumunta sa pinto pero tumigil ako at humarap ulit sa kaniya.

"Umalis ka na, bago ka patayin ng mga kasamahan ko dito." sabi ko at tuluyan umalis at nasalubong ko sina Reid at Sarah.

"Is that your friend? what is she doing here?" tanong ni Reid.

"Ano ginagawa ng babae niyan dito?--"sinamaan ko agad ng tingin si Sarah.

"Sop asking, please." sabi ko at nagsimula mag lakad patungo sa agent council private room kung saan kaming tatlo lang ang nakakapasok dito.

Tinapat ko ang aking kamay sa intercom at agad bumukas ang pinto ng room. Umupo ako sa gitna at at binuksan yung computer. Nakita ko rin ang pagpasok ng dalawa.

"Ano sinabi ni Bea sayo?" tanong ni Reid.

"Psh, hindi yata maka move-on sa ginawa natin sa Wedding Reception nila." pabirong sabi ko natawa naman sila.

"Duh! Dinaig mo pa ang kinasal dahil sa porma mo at pang teleserye pa ang panakot mo!" Natawa kami pareho sa sinabi ni Sarah.

Hindi ko makakalimutan ang araw na iyon. I was too weak to face Ace pero kinayanan ko. Naalala ko ang seryoso niyang mukha at ang pagsulyap niya. Ang mga pasimple niyang pag tingin na noon ako ay kinikilig na ngayon at ay kinaiinisan ko na.

Binigay ko ang kakayahan ko para mapahiya sila. Kulang pa iyon sa mga katatarantaduhan na ginawa nila saakin. Mas makapal ang mukha nila kaysa sa pader, lalo na sa tuwing naalala ko ang araw na binigay pa saakin ang invitation ng kasal nila.

*Flashback*

"Are you sure you are ready enough?" sabi ni Sarah habang sinusuklayan ako. Nandito ako sa kwarto ko nakatingin sa kawalan at dinamdam pa rin ang sakit na dinulot nila saakin.

"Oo naman." pilit ngiting sabi ko sa kaniya.

"I know you can do this couz," sabi niya tumango nalang ako.

Bukas na yung kasal na magaganap at hindi ako sigurado kung handa na pa talaga ako. Masakit lang isipin na mahal mo ay mag papakasal na sa iba.

Sabi ni Reid ang kasal ng mga bampira ay parang party. Elders Vampires are there to witnessed the wedding. Delikado daw lalo na iba lahi namin kaya kailangan na kailangan namin mag training.

Sana bukas handa na kita harapin at sana mawala na ang sakit na nararamdaman ko...

~~••~~