KNIGHTS I-1: Empires High (Primo Knights)

Chapter 40

I looked like a dumb walking here, para akong lantang gulay na naglalakad habang umiiyak. Ang hirap lang kasing i-digest lahat ng nalaman ko, sabay sabay kasi silang nagpasukan tapos sabay sabay ko ring naramdaman lahat.

Nagsinungaling ang tatay ko na naaksidente siya. Tinago sa akin ni Vicente ang lahat.

 Nagsinungaling si daddy tungkol sa nanay ko. Nakalimutan ko lahat 3 years ago. Nakalimutan ko si Primo. Kaya ko pala nalimutan lahat dahil ako ang pumiling kalimutan 'yon. Kinalimutan ko lahat dahil nanay ko pala yung muntik pumatay kay Primo. Ginawa nila akong tanga, at ako namang si bobo nagpakontrol sa kanilang lahat. Sinaktan nila akong lahat, pati yung mahal na mahal ko sinaktan nila.

"Eerrah! Eerrah baby!" I stopped for a while when I heard Primo's voice, malamang na maririnig ko siya, dahil ako mismo ang pumunta rito sa bahay niya.

"Baby, I'm sorry." Naramdaman ko ang pagpulupot ng mga braso niya sa bewang ko.

I closed my eyes for a moment because it feels so good to be in his arms... but it's too painful to be with him. Halo-halo na yung ginawa nilang panloloko sa akin at kay Primo. They hurt my baby.

"Baby. Talk to me, unti unti akong pinapatay kapag hindi ka nagsasalita." I heard him said sweetly, ramdam ko na mas humigpit pa ang pagkakayakap niya sa akin. I cried because of that, nag-aalalang hinawakan niya naman ang mga pisngi ko at tumingin sa akin.

"Baby why are you crying?"

"Let's break up, Primo."

Nakita kong nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko.

"No," he uttered in anger.

Napahikbi ako nang sunod sunod. "You still don't get it, don't you?" I asked him.

"Why are you doing this Eerrah? Yeah, I don't get it. Why are you breaking up with me? What happened, baby?" he asked me while crying. Mas lalong nabiyak ang puso ko habang pinagmamasdan siya.

"My family... It's complicated. Kapag nanatili ang relasyon na m'eron tayo, masasaktan ka lang. Everyday, nightmares will chase us. Pilit akong aatakehin ng konsensya ko dahil pamilya ko ang sumisira sa buhay mo. Ikaw, kung para sa 'yo ayos lang, sa akin hindi. Kasi ayokong makita kang nagkakaganito dahil sa akin. You sacrificed so many things for me, Primo. I don't deserve your love," umiiyak kong paliwanag.

"No, b-baby. Hindi. Ayoko. Ayokong makipag-break sa 'yo, we're supposed to be together," pagmamakaawa niya.

Mahigpit kong inalis ang kamay niya mula sa pisngi ko. "You can't change my decision, I'm leaving," malamig kong sabi bago siya talikuran. He's too persistent to keep me by his side, hinigit niya pa rin ang braso ko.

"I'm not fucking kidding, Eerrah. Hindi ako pumapayag sa gusto mong mangyari!" he shouted angrily. Napaatras ako sa takot nang makita ang galit sa mga mata niya. It's like he can kill anyone base on his looks.

"Primo, p-please. Pakawalan mo na a-ako."

Mahigpit niya akong niyakap para hindi ako makaalis. "No, Eerrah. I won't let you. Hindi ka puwedeng makipaghiwalay sa akin, I own you. Sa akin ka lang!"

Napasinghap ako nang maramdaman ang pagbaon ng karayom sa balat ko. "I'm sorry, but this is the only thing I can do to stop you."

My eyes widened when I woke up inside Primo's room. Sinubukan kong bumaba sa kama but my eyes widened when I felt a cold steel around my wrist. Napatingin ako rito at laking gulat ko dahil nakaposas ang isa kong kamay sa gilid ng kama.

Pilit kong hinihila ang kamay ko pero nawalan ako ng pag-asa dahil wala talaga, hindi ako makakawala rito at parang gusto ko na lang maiyak!

"You're awake now." Napalingon ako sa veranda and I was shocked when I saw him. Siya ang nagdala sa akin dito!

"This is not funny Primo! Pakawalan mo ako!" galit na sabi ko, but ge just smirked at me. Lumapit pa talaga sa akin at hinalikan ako sa noo.