Chapter 36

34.5K 1.2K 134
                                    

Primo

"Son, pwede namang iinom 'yang problema mo." I shook my head repeatedly.

"We're going home after this," I coldly said.

"Until now... you're still mad at me. Aren't you?" Napayuko ako dahil sa binitawan nitong tanong, fucking shit, how am I supposed to answer that?

"If you're going to tell me something, then spill it. I want to see my girlfriend," I answered.

"Eerrah is back, and I'm sure that her memories are back also. What are you going to do now?" Naramdaman ko ang pagtagis ng mga bagang ko.

"So what? It's none of your business," irita kong sabi sa kaniya. Masyado silang nakikialam sa buhay namin ng mahal ko. These people kept on bringing back the past that may hurt Eerrah. And I hate it.
Maglalakad na sana ako palayo pero napatigil ako sa paghakbang nang sumigaw ito "Primo!" Napapikit ako nang mariin.

"What?!" I shouted.

"Sabihin mo sa akin kung ano ang ikinagagalit mo! Your brothers left us here dahil may kaniya kaniya na silang buhay at mga pamilya. You know how much your mom wants us to fix everything! Pati ba naman ikaw ay lilihis na rin sa amin? Ano ba talaga ang ikinagagalit mo?!" Napayukom ang mga kamao ko sa litanya nito.

"It's because you're one of those people who kept on hurting my baby! Alam mo na hindi totoo ang lahat ng nangyari sa tatay niya! Alam mo lahat ng nangyari noong putanginang 2015! You're one of those bullshits who keeps on hiding the truth to my beloved Eerrah!" nanghihinang sigaw ko.

I was about to turn my back when he said something that made me stopped. "But you're one of us."

"You're one of us, son. You keep on hurting her by not telling her the truth, alam mo ang katotohanan pero bakit hindi mo sinasabi sa kaniya?" I was stunned at the moment I realized something. He is right, I am one of them.

"It's because I don't want to hurt her--"

"Then that is our reason too. Ayokong masaktan siya, ayaw mo ring masaktan siya. Ano ang pinagkaiba natin?"

Mabilis ko na siyang nilayasan bago ko pa siya maibalibag doon. He's still my father after all.
"Bullshit!" I hardly punched the wall because of frustration.

"Primo!" Biglang kumalma ang puso ko nang marinig ang boses na iyon. Mabilis akong humarap, and I saw my baby running towards me.

Mabilis ko itong kinabig at niyakap nang mahigpit, I closed my eyes as soon as I confirmed that she's in my arms. Oh God, I can calm now.

"What's happening to you? Bakit mo sinusuntok ang pader?!" I smiled when I heard her voice once again.

"I'm sorry. I won't do that again," malambing kong sabi bago halikan ang buhok niya, I even comb her soft hair using my fingers.

"Kapag ikaw nagkasugat! Sinasabi ko sa 'yo! Kukurutin talaga kita sa bewang!" saway pa nito sa akin, hinampas pa ako sa dibdib but I just laughed at her.

I kissed her sweet and soft lips. Naramdaman ko kung paano niya ikawit ang mga braso sa batok ko, I just helf her waist and pinch it. She's so damn sexy.

"I love you, and I'm sorry," I whispered softly in her lips.

"I love you too. Pero bakit ka nagso-sorry?" malambing niyang sabi.

"Nothing, I just felt sorry. By the way, are you done with my mom? We can go home now," I told her. Ngumiti naman ito nang malapad sa akin.

"But I don't want to, sabi ni mom kakain daw muna tayo rito ng lunch bago tayo umuwi." Napangisi ako nang marinig kung ano ang tinawag niya kay mom, kinabig ko ang batok niya at hinalikan siya nang mariin.

It feels so good to kiss her, I pulled her body to mine and kiss her passionately. She's mine, this woman is damn mine. And if someone tries to steal her away from me, I'll surely kill that fucker.

Eerrah

"Eat well, sweety. Dapat busog ka ha?" malambing na sabi ni tita na nagpangiti sa akin, I looked at Primo and he is smiling widely while looking at us.

"Opo, magpakabusog din po kayo." I giggled, natuwa naman ito kaya nakangiting pinisil niya ang ilong ko.

"I really want a daughter, honey." Namula ako sa sinabi ni tita tabi ko, napatawa na lang si tito Cronus sa kaniya. Pero hindi umabot sa mata ang mga ngiti at tawa niya.

"Hintayin mo na lang na magkaapo tayo sa kanilang dalawa." Napayuko ako sa sobrang hiya, si Primo naman ay ngumisi lang.

"Bata pa po kami masyado d-dad," utal na sagot ko, nagtawanan naman ang dalawa na parang nang-aasar pa.

Napatahimik din agad ako nang mapatingin kay Primo. Malalim ang iniisip nito kaya parang hindi niya kami napapansin.

Alam kong may problema siya, bakit hindi niya sabihin sa akin?

"By the way, Eerrah. I've heard na nakakaalala ka na raw, ano'ng pakiramdam mo? Nahihilo ka pa ba minsan?" Napatingin ako kay tito nang marinig 'yon, napatigil din ako sa pagkain nang makitang yumukom ang mga kamao ni Primo. He seems bothered and problematic.

"I'm okay tito," I answered while looking at Primo.

What's wrong with him?

I quickly held his hand before smiling sweetly. "Are you, okay? Kumain ka pa."

He stared at me with his usual cold eyes, pero agad din itong ngumiti nang pilit. "Hmm, don't mind me, baby. Just eat your food as well."

Pilit akong tumango kahit nababahala pa rin ako sa lagay niya. What's happening to Primo? Is there something that I should know?

KNIGHTS I-1: Empires High (Primo Knights)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon