MY POSSESSIVE BOSS -Under Revising

CHAPTER 38

PHOEBE'S POV

Kanina pa ako 'di mapakali sa kinauupuan ko at kanina pa kating-kati itong bibig kong magsalita. Andito kami sa kusina at nag-aalmusal, ready na rin siya para sa work niya and I don't know where to start.

"What it is, wife?" Tanong niya ng mailunok niya ang kinakain niya. Uminom muna siya sa kape niya bago niya ibinalik ang paningin sa akin at nag-iintay ng isasagot ko sa tanong niya.

"H-Huh?"

"Kanina pa kita napapansin na parang hindi mapakali diyan. What's the problem?" He asked. So napansin niya nga. Paano ko ba 'to sasabihin?

Bahagya akong napakamot sa ulo ko at di ko maisip kong saan ako magsisimula sa gusto kung sabihin. "Uhm, ano kasi hubby..." What now phoebe?!

"Hmm?" Tugon niya habang nakatingin sa akin.

I gulped. "I'm going to mom and dad." I said. "To tell them about our wedding." I added. Nakita ko naman ang pagbabago ng muka niya dahil sa sinabi ko.

Nakita ko naman ang pagtagis ng kanyang panga. "For what?" He asked plainly and look at me directly.

I sighed. "Hubby, I want my parents go in our wedding and I want dad walk with me in the aisle..." I explained. "...and bring me to you." I added. Alam ko na galit parin sila sa isa't-isa at gusto ko na sana silang magkaayos.

"Hindi na nila kailangan pang malaman. Hindi rin naman sila papayag." He said.

"Magbati na kasi kayo. Forget about the past. About that Sy shit."

"Don't curse wife." Sabi niya at tinignan ako ng masama. I bite my lower lip. Kahit na galit na siya ay napansin niya pa rin ang pagmumura ko. Ayaw na ayaw niya talaga akong nagmumura.

"I'm sorry. But hubby, please."

It's been a months simula noong pag-aaway nila tungkol sa deal ng isang company na naagaw ni daddy at gusto ko na sana na makalimutan na nila yon and start a new life. At gusto ko na maikasal kami na magkaayos sila ni daddy dahil magiging parte na siya ng pamilya ko at gusto ko na wala silang galit sa isa't-isa and forget about the past.

I heard him sighed. "I need to go." Sabi niya at tumayo na siya sa kinauupuan niya.

"Alex!" Tawag ko sakanya at tumayo rin sa pagkakaupo ko pero mabilis na siyang nakaalis at nakalabas ng pinto. I heaved sigh and back to my sit.

NANG matapos ako mag-aayos sa sarili ko ay mabilis na akong lumabas ng condo unit ni Aj. I still stick to my decision to go to my parents and tell them about our wedding. I know they will accept my decision.

Nasa labas na ako ng building at nag-aantay ng taxi na pwedeng masakyan ng bilang may pumarada na isang kotse sa harapan ko. Kunot noo ko naman itong tinignan dahil bakit sa harapan ko mag-papark 'tong may-ari ng kotse na 'to, hindi niya ba ako nakita o napansin na nakatayo? Maya-maya lang ay ibinaba neto ang windshield neto at ang tao na nasa loob ay, "David?" Tama kayo nang pagkakabasa. Si David Diaz.

"Hi." He greeted.

"H-Hi." Ilang na tugon. Ano bang ginagawa niya dito sa harapan ko? Ang pagkakaalam ko hindi naman dito ang parking lot.

"Where you going?" He asked.

"Uhm, may pupuntahan lang ako." I answered.

"Hop in. I can ride you." He offered na mabilis ko naman tinangihan.

I shooked my head. "No. It's okay. I can take a taxi." I answered. Nakakahiya naman kung papayag ako sa gusto niya. Ilang beses palang kami nagkikita at hindi pa kami lubos magkakilala baka masabihan pa ako ng makapal ang mukha if I'll accept his offer.