The Royal Vampires Academy ✔

Chapter 47

"Can anyone explain to me what's happening?!" Sigaw ni Sarah.

Sumandal na lamang ako sa pader habang pinapanood siya. Nag iisip kung paano sasabihin sa kaniya.

"What the hell was that, Kira?! Bumalik ka lang dito nagka-ganiyan ka na. Ano ba talaga nangyari sayo doon?!" Sabi pa ni Sarah kaya nanigas ako.

Nangyari sa akin? Well, I've been asking that to myself too.

"Anak, kumalma ka." Sabi ni Auntie.

"Don't tell me na may alam ka dito, mom?" Sabi ni Sarah kaya napayuko si Auntie.

"You are a monster!" Sigaw saakin ni Sarah kaya napangisi ako. Tinaasan naman ako ng kilay nito.

"Don't call me that because we're just same. If I'm a monster and so are you." Saad ko habang matalim siya tinitignan.

"W-what?"

"I'm sorry for keeping this to you, Sarah. We are not humans. I've been keeping our true identities for years because I want to keep you away from dangerous people." Mahabang paliwanag ni Tita.

Nanghihina napaupo si Sarah. Nakatulala lamang siya sa mommy niya at nilipat ang tingin sa akin. Ine-expect ko na sisigawan ako ulit ni Sarah pero yumuko lang ito at mahinahon na nag salita.

"E-explain me everything, Kira. Please..." Napa awwang ang bibig ko. Tinignan ko si Auntie, tumango lamang ito.

I know that Sarah suffered a lot. Mahirap din ang pinagdadaanan niya dahil sa pag-uulila niya sa tatay niya. Even Auntie has lack of time to take care of her sometimes because she was busy with her work.

Alam ko na tinatago ni Sarah ang totoong nararamdaman niya lalo na saakin. Ang galit na nararamdaman niya sa tatay niya ay binuhos niya sa akin.

Pinaliwanag ko sa kaniya ang lahat. Simula sa dalawang uri ng Bampira hanggang sa Moon Warrior. Pinaliwanag ko rin sa kaniya ang mundo namin na hindi niya pa natutuklasan.

Sinama ko na rin ang pagiging Half Moon Warrior niya. Sa una ay hindi niya pa naiitidihan kaya inulit ko pa ang iba.

Nagtaka kami pareho ni Auntie na nanahimik ito.

"Kukuha lang ako ng inumin." Mahinang sabi ni Auntie. Tumango na lang ako. Tinignan ko si Sarah na ngayon ay nakayuko.

Bumalot ang katahimikan sa amin. Naiitindihan ko ang sitwasyon niya ngayon. Simula ngayon alalayan ko siya dahil delikado na lalo na nakakalat ang mga alagad ng Ministry.

Ang tulad namin ay delikado manatili dito. We have to be careful, we must not expose our world at all cost. At sigurado ako na iyon rin ang trabaho ng Ministry.

"It must be more harder for you..." Nagulat ako na nag salita si Sarah. Tumawa ito ng mapait bago ako tignan.

"The what?"

"No one was there to comfort you. You took all of this alone, and you survived. It must be rough..." Natatawa niya sabi.

"My friends were there for me..." Mahinang sabi ko. Kung ano tumusok sa didbib ko na maalala ang nangyari saamin ni Bea.

"But you pushed them away aren't you?"

Doon na ako nanghina. Umiwas ako ng tingin.

Ayoko pumunta sa punto na mag hihiwalay sina Bea at Blake dahil saakin. Ayoko rin pumunta sa punto na pipili si Tyler sa aming dalawa ni Rachel. I may be his friend but Rachel is more important.

I don't want to be burden. It's my own life and I need to fix my own problems without them. Hindi makakayanan ng konsensya ko kung sakali may mangyari sa kanilang masama dahil saakin.